Ίσμαελ Μπλάνκο (Ismael Blanco) – (2007/2011)

Πέντε παίκτες στην μέχρι σήμερα ιστορία της ΑΕΚ έχουν αναδειχτεί (φορώντας την φανέλα της) παραπάνω από μια φορές πρώτοι σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος. Είναι οι Κώστας Νεστορίδης, Μίμης Παπαϊωάννου, Θωμάς Μαύρος, Βασίλης Δημητριάδης και Ίσμαελ Μπλάνκο. Από μόνο του αυτό το γεγονός αρκεί για να δείξει ότι ο Αργεντίνος σέντερ-φορ έχει γράψει την δική του ιστορία στην ομάδα της ΑΕΚ.
Γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου του 1983 και αγωνίστηκε αρχικά στην Κολόν Σάντα Φε (Αργεντινής) το 2002, αλλά η καριέρα του αρχικά επισκιάστηκε από πολύ σοβαρό τραυματισμό (ρήξη χιαστών). Επανήλθε κι αγωνίστηκε δανεικός στο πρωτάθλημα της Παραγουάης με την φανέλα της Λιμπερτάδ. Επέστρεψε στην Αργεντινή ως δανεικός στην Ολίμπο (ομάδα Β΄ κατηγορίας), με τη φανέλα της οποίας αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στη Β’ κατηγορία της Apertura (Εαρινό πρωτάθλημα / Αύγουστο-Δεκέμβριο) του 2006 με 18 γκολ και της Clausura (Φθινοπωρινό πρωτάθλημα / Ιανουάριο-Μάιο) του 2007 με 11 γκολ, συμβάλλοντας στην άνοδο της ομάδας του στην Α’ κατηγορία (Primera Division) της Αργεντινής. Επέστρεψε στην Κολόν το 2007, και στην συνέχεια ήρθε η ώρα να περάσει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για την ΑΕΚ.
Το καλοκαίρι του 2007 η “Ένωση” τον απέκτησε ως δανεικό για έναν χρόνο, με “οψιόν” αγοράς για το επόμενο καλοκαίρι. Ο Μπλάνκο ικανοποίησε άμεσα με τις εμφανίσεις του και μπήκε πολύ γρήγορα στις καρδιές του κόσμου της ομάδας. Χωρίς να εντυπωσιάζει με την τεχνική του ή με τα φυσικά του προσόντα έδειξε αυτό που λέμε στο ποδόσφαιρο “γεννημένος σκόρερ”. Παίζοντας συχνά στα “όρια” του offside, κατάφερνε συνεχώς να βρίσκεται σε επίκαιρες θέσεις για γκολ, δείχνοντας ταυτόχρονα μεγάλη ικανότητα στα τελειώματα με τα πόδια αλλά και με το κεφάλι, ενώ ήταν ιδιαίτερα εύστοχος και στις εκτελέσεις πέναλτυ. Επίσης ήταν παθιασμένος, φιλότιμος και πολύ εργατικός ποδοσφαιριστής. Χαρακτηριστικά του η πλούσια κώμη και οι πανηγυρισμοί με μάσκα του “Ζορό” ή σχηματίζοντας (μετά από τα γκολ που πετύχαινε) με τα χέρια του το “Ζ” (“Ζορό” ήταν και το παρατσούκλι του στην Ελλάδα). Κατά την σεζόν 2007/2008 όταν και η ΑΕΚ κατέκτησε το πρωτάθλημα στα γήπεδα αλλά το έχασε στα χαρτιά από τον Ολυμπιακό, αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος με 19 γκολ, πετυχαίνοντας γκολ με κάθε τρόπο (σουτ, κεφαλιές, πέναλτυ). Για την συγκεκριμένη περίοδο ψηφίστηκε στα βραβεία ΠΣΑΠ ως ο καλύτερος ξένος ποδοσφαιριστής του πρωταθλήματος μαζί με τον Κοβάσεβιτς του ΟΣΦΠ. Μεταξύ άλλων στο ματς του Europa League ΑΕΚ-Χετάφε 1-1 πέτυχε γκολ με εκπληκτικό τακουνάκι, σκόραρε στο μεγάλο παιχνίδι ΑΕΚ-ΟΣΦΠ 4-0 για το πρωτάθλημα, ενώ πέτυχε και ένα καταπληκτικό γκολ με ανάποδο ψαλίδι στο ματς της τελευταίας αγωνιστικής του πρωταθλήματος (ΑΕΚ-Αστέρας Τρίπολης 2-0).
Η απόδοσή του “ανάγκασε” την διοίκηση Ντέμη Νικολαΐδη να πληρώσει την “οψιόν” για να κάνει οριστικά παίκτη της ΑΕΚ τον Ίσμαελ Μπλάνκο. Ο Αργεντίνος επιθετικός συνέχισε σε ανάλογους ρυθμούς κατά την περίοδο 2008/2009. Βγήκε για δεύτερη σερί χρονιά πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα (μαζί με τον Γκαλέτι του ΟΣΦΠ) με 14 γκολ, ενώ ήταν πρώτος σκόρερ και στον θεσμό του κυπέλλου (η ΑΕΚ έφτασε μέχρι τον τελικό όπου ηττήθηκε στα πέναλτυ απο τον Ολυμπιακό).
Από την επόμενη όμως χρονιά τα πράγματα άλλαξαν. Ο Μπλάνκο έδειξε να χάνει την ρέντα που είχε στο σκοράρισμα τα προηγούμενα χρόνια, ενώ η συνύπαρξή του στο ρόστερ με τους Τζιμπούρ και Σκόκο έδειχνε να μπερδεύει τον προπονητή της ομάδας Ντούσαν Μπάγιεβιτς ο οποίος άρχισε να χρησιμοποιεί συχνά τον ποδοσφαιριστή ως δεξιό μεσοεπιθετικό (θέση που εμφανώς δεν του ταίριαζε). Η επόμενη σεζόν (2010/2011) με τον Μανόλο Χιμένεθ στον πάγκο ήταν ελαφρώς καλύτερη, χωρίς και πάλι ο Μπλάνκο να φτάσει τα υψηλά στάνταρντ απόδοσης που είχε κατά την διάρκεια των 2 πρώτων του σεζόν στον “δικέφαλο”. Κατέκτησε με την ΑΕΚ το κύπελλο της σεζόν 2010/2011 και στην συνέχεια οι υπεύθυνοι της ομάδας αποφάσισαν ότι έφτασε η ώρα να χωρίσουν οι δρόμοι τους με τον Αργεντίνο επιθετικό.
Ο Μπλάνκο έφυγε σαν φίλος από την ομάδα και αγαπήθηκε πολύ από την πλειοψηφία του κόσμου της ΑΕΚ. Είχε συνολικά στην “‘Ενωση” 109 αγώνες πρωταθλήματος και 50 γκολ (ενώ σκόραρε και σε πολλά ντέρμπυ, ειδικά με τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ). Πέτυχε και 8 ευρωπαϊκά γκολ με αποτέλεσμα να βρίσκεται στην 4η θέση των σκόρερ στην ιστορία της ομάδας σε ευρωπαϊκά ματς (μαζί με τους Μπατίστα και Λάκη).
Στην συνέχεια της καριέρας του αγωνίστηκε στις Σαν Λουίς ΦΚ (Μεξικό), Λέγκια Βαρσοβίας, Μόναχο 1860, Λανούς (Αργεντινής), Μπαρτσελόνα Εκουαδόρ, Κολόν Σάντα Φε και Ατλέτικο Τουκουμάν .

Video: https://www.youtube.com/watch?v=nIF14TIVQ-Q#t=71