Αντρέ Σιμόες
Αντρέ Σιμόες (André Luís Gomes Simões) – (2015/2022)
Ο Πορτογάλος αμυντικός μέσος γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1989 στο Matosinhos, στα βόρεια περίχωρα του Πόρτο.
Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τα τμήματα ακαδημιών της Πόρτο σε ηλικία 8 ετών και παρέμεινε σε αυτά μέχρι την ηλικία των 14 ετών μαθαίνοντας το άθλημα υπεύθυνα και συντεταγμένα. Στη συνέχεια μετακινήθηκε στις ομάδες Νέων της Παντροένσε και της Λεϊσόες μέχρι το καλοκαίρι του 2008 όταν και προωθήθηκε στην Ανδρική ομάδα της Παντροένσε με την οποία αγωνίστηκε στις μικρότερες κατηγορίες της Πορτογαλίας. Μετά από 3 χρόνια ήρθε η σειρά της Σάντα Κλάρα για μία διετία μέχρι το καλοκαίρι του 2013, όταν και υπογράφει το πρώτο του συμβόλαιο στην πρώτη κατηγορία με την Μορεϊρένσε. Έκανε ντεμπούτο στην Πορτογαλική Λίγκα στις 17 Αυγούστου 2014 στην εκτός έδρας νίκη της Μορεϊρένσε επί της Νασιονάλ με 0-1.
Στις 17 Μαΐου 2015 θα φορέσει για τελευταία φορά τη φανέλα της Μορεϊρένσε στην εντός έδρας ισοπαλία 1-1 με την Εστορίλ. Ο τότε Αθλητικός Διευθυντής της ΑΕΚ Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς είχε ταξιδέψει στην Πορτογαλία και είχε εξασφαλίσει την υπογραφή του Αντρέ Σιμόες που θα στελέχωνε την ομάδα της ΑΕΚ μετά την εξασφαλισμένη επάνοδο της στην μεγάλη Ελληνική κατηγορία. Ο Πορτογάλος επέλεξε την ΑΕΚ απορρίπτοντας πολύ πιο συμφέρουσα οικονομικά πρόταση από την Πολωνική Λεχ Πόζναν, καθώς διέβλεπε την δυναμική της «Ένωσης» και τις αυξημένες προοπτικές για διάκριση με την Κιτρινόμαυρη φανέλα.
Θα προσγειωθεί στην Αθήνα τα μεσάνυχτα της 1ης προς 2 Ιουνίου 2015, σε ένα αεροδρόμιο κατάμεστο από φίλους του Παναθηναϊκού που υποδέχονταν το νέο απόκτημα της ομάδας, τον Γκανέζο Μικαέλ Εσιέν. Για τον Αντρέ, είναι εκεί μόνο ο Μιλοβάνοβιτς και μια χούφτα «Ενωσιτών». Η ζωή έπαιξε κι εδώ ένα από τα περίεργα «παιχνίδια» της καθώς ο … «μεσσίας» Εσιέν εγκατέλειψε την Ελλάδα σύντομα και χωρίς να μείνει στη μνήμη κανενός, ενώ ο «αθόρυβος» Σιμόες έγραψε μια ολόκληρη ιστορία στην ΑΕΚ και το Ελληνικό Πρωτάθλημα.
Στις 22 Αυγούστου 2015 η ΑΕΚ εμφανίζεται για πρώτη φορά ξανά στην Super League, στο ΟΑΚΑ αντιμετωπίζοντας τον Πλατανιά. Με την φανέλα της αγωνίζεται για πρώτη φορά και ο Αντρέ Σιμόες παίζοντας για 75’ και σερβίροντας την πρώτη του ασίστ στον Χρήστο Αραβίδη για να γράψει το τελικό 3-0. Οι πολυπληθείς φίλοι της «Ένωσης» φεύγουν ευχαριστημένοι από το Μαρούσι για κάμποσους λόγους. Είδαν την ομάδα να επανεμφανίζεται στη φυσική της κατηγορία και να παίρνει μια άνετη και πολλά υποσχόμενη νίκη. Είδαν όμως και κάτι άλλο. Έναν ανασταλτικό χαφ με απίστευτα τρεξίματα, απροσπέλαστο στα αμυντικά του καθήκοντα, έναν μέσο που θύμιζε ιστορικά «σκυλιά» του παρελθόντος που κόσμησαν την θέση.
Ο Τραϊανός Δέλλας δείχνει να τον εμπιστεύεται απόλυτα κι έτσι ξεκινάει η ιστορία του Πορτογάλου στην ΑΕΚ. Στη συνέχεια πολλά θα αλλάξουν. Η πορεία της ομάδας θα είναι αμφιλεγόμενη, με σκαμπανεβάσματα και ο Δέλλας θα παραχωρήσει τη θέση του στον Γκουστάβο Πογέτ με «ενδιάμεσο» υπηρεσιακό τον Στέλιο Μανωλά. Αυτό που θα παραμείνει αναλλοίωτο είναι η εικόνα του Σιμόες και η εμπιστοσύνη που δείχνουν σε αυτόν όσοι κάθισαν στην άκρη του Κιτρινόμαυρου πάγκου. Ο Πορτογάλος δικαιωματικά «παίρνει σπίτι του» τη φανέλα του αμυντικού μέσου. Δείχνει να είναι το «εξάρι» που πρέπει να έχει κάθε ομάδα που κοιτάζει ψηλά και η Διοίκηση το αντιλαμβάνεται και του ανανεώνει πρόωρα το συμβόλαιο με διάρκεια μέχρι το καλοκαίρι του 2019.
Στις 17 Μαΐου 2016, βασικός και αναντικατάστατος σε όλο το 90λεπτο του Τελικού απέναντι στον Ολυμπιακό, πανηγυρίζει το Τρόπαιο του Κυπέλλου Ελλάδας. Το πανηγυρίζει σε ένα άδειο ΟΑΚΑ, λόγω των γνωστών παλινωδιών της ΕΠΟ, αλλά η συνέχεια με την αποστολή να φτάνει με το Κύπελλο στη Νέα Φιλαδέλφεια είναι συγκλονιστική και κάπου εκεί αρχίζει το «πραγματικό» δέσιμο του Πορτογάλου με την «Ένωση» και τον κόσμο της.
Στο ξεκίνημα της επόμενης σεζόν, ένας τραυματισμός στον αχίλλειο τένοντα θα τον κρατήσει πίσω, αλλά όταν επιστρέφει είναι ο γνωστός ανεξάντλητος και μαχητικός Σιμόες, ενώ σημειώνει και το παρθενικό του γκολ με την φανέλα της ΑΕΚ στις 10 Δεκεμβρίου 2016 ανοίγοντας με «τακουνάκι» το σκορ στην εντός έδρας νίκη με 4-0 επί του Λεβαδειακού.
Η ανοδική του πορεία συνεχίζεται στην ιστορική σεζόν 2017-18. Αναγορεύεται σε δεύτερο -πίσω από τον Πέτρο Μάνταλο- Αρχηγό της ομάδας. Ο σοβαρός τραυματισμός του Μάνταλου στον χιαστό στο ξεκίνημα της σεζόν θα φέρει το περιβραχιόνιο στο μπράτσο του Αντρέ Σιμόες κι εκείνος θα το τιμήσει όσο λίγοι. Θα αποδειχθεί πανάξιος Αρχηγός της ομάδας και θα γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της.
Στο ξεκίνημα της περιόδου, σχεδόν μόνος του θα «βάλει» την ΑΕΚ στους Ομίλους του Europa League όταν στη ρεβάνς του πρώτου αγώνα στο Βέλγιο (0-0) απέναντι στη Μπριζ στο ΟΑΚΑ, θα κερδίσει το πέναλτι με το οποίο η «Ένωση» θα ανοίξει το σκορ και με δύο δικά του γκολ θα γράψει το 3-0 και θα σφραγίσει την πρόκριση. Το φινάλε της περιόδου θα τον βρει στις 5 Μαΐου 2018 να υψώνει μαζί με τον Μάνταλο το Τρόπαιο του Πρωταθλήματος στον ουρανό της Ριζούπολης, κάνοντας χιλιάδες «Ενωσιτών» που έχουν πλημμυρίσει ασφυκτικά την περιοχή να παραληρούν.
Τρία χρόνια στην ομάδα, με 1 Πρωτάθλημα, 1 Κύπελλο και Αρχηγός της, μοιάζουν σαν «παραμύθι» βγαλμένο από κλασσικά αθλητικά κόμικς. Παίζει φορώντας την Κιτρινόμαυρη φανέλα στους Ομίλους της κορυφαίας Ευρωπαϊκής διοργάνωσης, του Champions League. Ο Σιμόες δείχνει τόσο δεμένος με την ΑΕΚ και την Ελλάδα που εκφράζει την επιθυμία να ακολουθήσει το παράδειγμα του Κάρλος Ζέκα, να πάρει την Ελληνική υπηκοότητα και να αγωνιστεί στην Εθνική Ελλάδας. Η μοίρα και η Διοίκηση της ΠΑΕ φαίνεται να μην άντεχαν τόσο ρομαντισμό και τόσο «success story» μαζεμένο. Ο Σιμόες καλείται μαζί με τους Μπακασέτα και Λαμπρόπουλο να υπογράψουν πρόωρες ανανεώσεις των συμβολαίων τους που έληγαν το καλοκαίρι του 2019 χωρίς ιδιαίτερα αυξημένες αποδοχές παρά την κατάκτηση του Τίτλου. Αρχικά και οι τρεις αρνούνται, κάτι που κάνει έξαλλο τον Δημήτρη Μελισσανίδη ο οποίος δίνει οριστική εντολή οι παίκτες να μπουν στο «ψυγείο» και να αποκλειστούν από την ομάδα και τις εκδηλώσεις της. Στις 26 Νοεμβρίου 2018, ο Μαρίνος Ουζουνίδης πειθαρχεί στην «άνωθεν» εντολή και ανακοινώνει επίσημα τον αποκλεισμό των «3» από την ομάδα και τις αποστολές της. Αυτή η απόφαση θα φέρει αναταραχή στους κόλπους της ομάδας και θα στερήσει από τους «3» την αγωνιστική δράση.
Στις αρχές του 2019 και μετά από «γέφυρες» που ρίχτηκαν αμφοτερόπλευρα, πρώτα ο Τάσος Μπακασέτας και λίγο αργότερα, τον Φεβρουάριο, ο Αντρέ Σιμόες θα υποκύψουν τελικά στην πρόωρη υπογραφή νέου συμβολαίου και μόνο ο Βασίλης Λαμπρόπουλος θα αποχαιρετήσει οριστικά την ΑΕΚ. Ο Πορτογάλος ανανεώνει μέχρι το 2022 και ξαναπαίρνει άμεσα τη θέση του στην ομάδα αλλά και το περιβραχιόνιο του Αρχηγού.
Στα τρία χρόνια του νέου του συμβολαίου η ΑΕΚ θα βρεθεί να πελαγοδρομεί με συνεχείς αλλαγές προπονητών και ακαθόριστα πλάνα και με φυσικό επόμενο να μένει μακριά από Τίτλους και διακρίσεις. Μέσα σε αυτό το τοξικό για την ομάδα περιβάλλον ο Αντρέ Σιμόες θα αναδειχθεί σε πραγματικό ηγέτη της, προτάσσοντας πάντα το καλό του Συλλόγου και υπερασπιζόμενος το όνομα της «Ένωσης» όποτε χρειάστηκε τόσο εντός αλλά και εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου.
Το καλοκαίρι του 2022 οι δρόμοι του Πορτογάλου με την ΑΕΚ θα χωρίσουν μέσα σε κλίμα έντονης συγκινησιακής φόρτισης. Εκείνος θα επιστρέψει στην Πορτογαλία βρίσκοντας ένα νέο συμβόλαιο στην ομάδα της Famalicão και για την «Ένωση» θα ξεκινήσει η «εποχή Αλμέιδα» με τα γνωστά … επακόλουθα.
Χαρακτηριστικό των συναισθημάτων του είναι το μήνυμα που έγραψε η σύζυγος του Κάτια Ασίς την ώρα που επιβιβάζονταν μαζί με τα δύο παιδιά τους στο αεροπλάνο για την Πορτογαλία, όπου μεταξύ άλλων ανέφερε : «Πριν επτά χρόνια ήρθαμε εδώ σαν δύο παιδιά χαμένα σε μια ξένη χώρα και τώρα αφήνουμε το ΣΠΙΤΙ μας ως μια μεγάλη και χαρούμενη οικογένεια. Ευχαριστούμε όλους αυτούς τους σπουδαίους ανθρώπους που γνωρίσαμε όλα αυτά τα χρόνια, που μας βοήθησαν να νιώσουμε σαν στο σπίτι μας. Ξένοι που γίνανε φίλοι, φίλοι που έγιναν οικογένεια, είστε όλοι στην καρδιά μας. Ήμασταν ευτυχισμένοι τα τελευταία εφτά χρόνια και θα κουβαλάμε μαζί μας όλες τις αναμνήσεις, όλους τους ανθρώπους, όλη την αγάπη που μας δώσατε. Θα έχετε πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας, πάντα!»
Ο Αντρέ, που είχε φτάσει στο «Ελ. Βενιζέλος» εκείνη την καλοκαιρινή νύχτα του 2015, «άγνωστος μεταξύ αγνώστων», αποχωρούσε ύστερα από 7 χρόνια έχοντας καταγράψει με την ΑΕΚ 160 συμμετοχές και 7 γκολ στο Πρωτάθλημα. Σε όλες δε τις διοργανώσεις, εγχώριες και διεθνείς, με 227 συμμετοχές φιγουράρει στην δεύτερη θέση των ξένων παικτών όλων των εποχών στην «Ένωση», πίσω μόνο από τον εμβληματικό Τόνι Σαβέβσκι. Τα 11 συνολικά γκολ του και οι 7 ασίστ που έδωσε με την Κιτρινόμαυρη φανέλα μπορεί αριθμητικά να μοιάζουν λίγα, αλλά αν κανείς ανατρέξει σε αυτά θα βρει γκολ και ασίστ που υπήρξαν σημαντικά και αποφασιστικά, που έκριναν προκρίσεις και σημαντικές νίκες και κάποια από αυτά σπάνιας ποδοσφαιρικής ποιότητας και ομορφιάς. Κι όλα αυτά από έναν αμυντικό χαφ. Έναν ανασταλτικό μέσο που συχνά «άκουσε» την μουρμούρα της εξέδρας για την ελλιπή επιθετική του προσφορά και την σχετική αδυναμία του να παράξει επιθετικό παιχνίδι, αλλά με την αγωνιστικότητα, την αυταπάρνηση και την ηγετική φυσιογνωμία του κατέκτησε δικαιωματικά τις καρδιές του συνόλου των «Ενωσιτών».
Βρέθηκε οικογενειακώς στην «ΑγιαΣοφιά» στο τελευταίο πανηγυρικό ματς με τον Βόλο και την γιορτή της Απονομής του Πρωταθλήματος 2022-23 σαν οπαδός της ομάδας, γεννώντας σκέψεις στο μυαλό όλων για το πόσο άδικη μπορεί να γίνει ενίοτε η μοίρα αφού η αγωνιστική του παρουσία στο Νέο Γήπεδο – Κόσμημα της ΑΕΚ έμοιαζε πολύ παραπάνω από αρμόζουσα και επιβεβλημένη ……