Χρήστος Αραβίδης – (2014/2017)

Γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου 1987 στο Μενίδι και είναι γιος του Μιχάλη Αραβίδη που αγωνίστηκε στην δεκαετία του ‘80 με την Ερασιτεχνική ομάδα της «Ένωσης». Η καταγωγή του είναι Ποντιακή, η οικογένεια του ΑΕΚτζήδικη και οι παιδικοί του ήρωες ήταν και αυτοί -προφανώς- Πόντιοι. Ο Μίμης Παπαϊωάννου, ο Ντέμης Νικολαΐδης και ο … Κυριάκος Καραταΐδης.
Σε ηλικία οκτώ ετών ο πατέρας του τον πήγε στις ακαδημίες της ΑΕΚ όπου έμεινε για περίπου ενάμιση χρόνο πριν επιστρέψει στα Άνω Λιόσια όπου γράφτηκε στον τοπικό Ακράτητο. Ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στον Ακράτητο και στις 12 Σεπτεμβρίου 2004 έκανε ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα σε ηλικία 17 ετών, στην εντός έδρας «λευκή» ισοπαλία με την Θύελλα Πατρών για το Κύπελλο Ελλάδας, όταν στο 55’ μπήκε σαν αλλαγή τιυ σέντερ φορ Σκαρλάτου. Αγωνίστηκε για δύο σεζόν στον Ακράτητο έχοντας 23 συμμετοχές με 1 γκολ και το καλοκαίρι του 2006, μετά τον υποβιβασμό της ομάδας στην Β’ Εθνική, μεταπήδησε στον Πανιώνιο. Δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του τότε προπονητή των «κυανέρυθρων» Έβαλντ Λίνεν και μετά από δύο χρόνια δόθηκε δανεικός στον Εθνικό Αστέρα. Όταν έληξε το συμβόλαιο του το καλοκαίρι του 2009, ανηφόρισε στην Θεσσαλονίκη και συμφώνησε με τον Άρη αλλά ούτε εκεί κατάφερε να καθιερωθεί και μετά από δύο σεζόν με ελάχιστες συμμετοχές μετακινήθηκε βορειότερα στην Δόξα Δράμας, επίσης χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Το καλοκαίρι του 2012 επέστρεψε στον Πανιώνιο και αυτή τη φορά τα πράγματα εξελίχθηκαν καλύτερα. Στην σεζόν 2012-2013 αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της ομάδας με 8 γκολ και ήταν βασικός συντελεστής της παραμονής του συλλόγου στη μεγάλη κατηγορία. Στην επόμενη σεζόν σημείωσε 12 γκολ, ο Πανιώνιος σώθηκε πάλι και ο Αραβίδης αποτελούσε πλέον ηγετική μονάδα του συλλόγου.
Τον Μάιο του 2014, είκοσι χρόνια μετά το πρώτο πέρασμα του, οι δρόμοι του ξανασυναντήθηκαν με την «Ένωση». Η ΑΕΚ έχτιζε την ομάδα με μοναδικό σκοπό την τάχιστη επάνοδο στην Α’ Εθνική και ο 27χρονος επιθετικός επιλέχθηκε από τον Τραϊανό Δέλλα και υπέγραψε τριετές συμβόλαιο. Η μεταγραφή δεν σκόρπισε κύματα ενθουσιασμού στους οπαδούς, αλλά σύντομα ο Αραβίδης έγινε ο αγαπημένος της κερκίδας λόγω του πάθους και των ηγετικών χαρακτηριστικών που επέδειξε κατά τους αγώνες της ομάδας. Έκανε ντεμπούτο στις 29 Αυγούστου 2014, στη νίκη 4-0 επί του Φωκικού για το Κύπελλο Ελλάδας. Στην πρεμιέρα της Football League εναντίον του Παναιγιάλειου, στις 12 Οκτωβρίου 2014, ο Αραβίδης σκόραρε το μοναδικό γκολ της «Ένωσης» που πήρε μια αγχωτική νίκη. Υπεύθυνος για το άγχος ήταν εν μέρει και ο ίδιος καθώς «κατάφερε» να αποβληθεί με δυο ανόητες κίτρινες κάρτες στο 86’ και το 88’.
Στις 8 Ιανουαρίου 2015 για το Κύπελλο Ελλάδας, η ΑΕΚ συνάντησε ομάδα της Super League ύστερα από σχεδόν δύο πολύ δύσκολα χρόνια. Κατά σύμπτωση μπροστά της ήταν πάλι ο Ατρόμητος, η ομάδα που είχε αντιμετωπίσει στον τελευταίο, θλιβερό αγώνα της στη μεγάλη κατηγορία τον Απρίλιο του 2013. Αυτή τη φορά η ΑΕΚ ήταν καταιγιστική, το τελικό σκορ ήταν 3-0, η ομάδα έδειχνε ότι επιστρέφει και ο Αραβίδης που σκόραρε το πρώτο γκολ στο 5’ έδειχνε το πάθος του. Ένα μήνα αργότερα, στις 11 Φεβρουαρίου, η «Ένωση» πήγε στο «Καραϊσκάκης» για να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό στον πρώτο Προημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας σε ένα έντονο ματς που έληξε ισόπαλο με 1-1. Ο Χρήστος Αραβίδης άνοιξε το σκορ με όμορφο πλασέ-πίβοτ και κατά τον πανηγυρισμό του δεν δίστασε να δείξει τη φανέλα με τον αριθμό 21 στην θύρα 7.
Η σεζόν τελείωσε με την επιστροφή της ΑΕΚ στην Super League και τον Αραβίδη πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος με 17 γκολ. Αγωνίστηκε σε όλες τις θέσεις της επίθεσης, συνήθως στην κορυφή αλλά και στις δυο πτέρυγες. Η πολύ καλή σεζόν του αναγνωρίστηκε από όλους καθώς μοιράστηκε το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της Football League μαζί με έναν άλλο παλιό γνώριμο της ΑΕΚ, τον Νίκο Πουρτουλίδη, που τότε αγωνιζόταν στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Το καλοκαίρι κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική ομάδα και έκανε ντεμπούτο στις 4 Σεπτεμβρίου 2015 σε ματς εναντίον της Φινλανδίας για τα Προκριματικά του Euro 2016.
Στην επόμενη σεζόν, η ΑΕΚ επέστρεψε στη Super League και ο Αραβίδης ήταν βασικός και αναντικατάστατος τόσο με τον Δέλλα όσο και με τον Γκουστάβο Πογιέτ που τον διαδέχθηκε. Αγωνίστηκε σε 41 ματς Πρωταθλήματος και Κυπέλλου. Στις 17 Μαΐου 2016, με προπονητή τον Στέλιο Μανωλά, η «Ένωση» κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας νικώντας τον Ολυμπιακό με 2-1 στο ΟΑΚΑ. Ο Αραβίδης ήταν βασικός, εμφανίστηκε με κούρεμα «μοϊκάνα» και σχηματισμένο το «21» στο κεφάλι, έχασε τρία δόντια από αγκωνιά του Μποτία και σήκωσε το τρόπαιο πρώτος μαζί με τον Πέτρο Μάνταλο.
Στην περίοδο 2016-17 η απόδοση του δεν διατηρήθηκε στα επίπεδα των δύο προηγουμένων σεζόν. Στις 16 Δεκεμβρίου 2016 έγινε αρνητικός πρωταγωνιστής του εντός έδρας αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Μόλις στο 10’ κατάφερε μια αψυχολόγητη κεφαλιά «αλά Ζιντάν» στο στήθος του αμυντικού Μπέριου και αποβλήθηκε. Τον Ιανουάριο, μετά την πρόσληψη του Μανόλο Χιμένεθ, ο Αραβίδης τέθηκε στο περιθώριο και αγωνίστηκε ελάχιστα μόνο ως αλλαγή. Στις λίγες όμως ευκαιρίες που πήρε έπαιξε σοβαρά και πρόσφερε γκολ, όπως στην εκτός έδρας νίκη επί του Πλατανιά τον Απρίλιο του 2017. Καθώς ήταν εκτός πλάνων του Χιμένεθ, τον Ιούνιο του 2017 η ΑΕΚ ανακοίνωσε την λήξη της συνεργασίας με τον Αραβίδη, ο οποίος ολοκλήρωσε το πέρασμα του από την «Ένωση» με 96 συμμετοχές, 34 γκολ και 9 ασίστ. Στις 4 Αυγούστου 2016 αγωνίστηκε για μια και μοναδική φορά σε Ευρωπαϊκό ματς, εναντίον της Σεντ Ετιέν στο ΟΑΚΑ.
Μετά την ΑΕΚ έμεινε για ένα χρόνο εκτός γηπέδων και στην συνέχεια ακολούθησε μια καριέρα «γυρολόγου» με σύντομα, συνήθως 6μηνα, «περάσματα» από ΟΦΗ, Αστέρα Τρίπολης, την Υβερντόν που αγωνιζόταν στην Γ’ Κατηγορία της Ελβετίας, Λαμία, Παναχαϊκή, Λεβαδειακό και Απόλλωνα Πόντου όπου και έκλεισε την καριέρα του την σεζόν 2022-23 σε ηλικία 36 ετών.
Κάποιοι τον θεωρούν «ψυχάρα», κάποιοι τον θεωρούν «ψυχάκια». Και μάλλον έχουν όλοι δίκιο. Ο Χρήστος Αραβίδης κατάφερε να συναρπάσει με το πάθος, την διάθεση του, την τόλμη και κάποιες εξαιρετικές προσπάθειες του. Από την άλλη, ήταν ένας ποδοσφαιριστής με «ταβάνι», σίγουρα αρκετά χαμηλότερο απ’ όσο θα άρμοζε σε μια ομάδα με την Ιστορία και τις φιλοδοξίες της ΑΕΚ. Το 2019 «κατάφερε» να εξοργίσει την Κιτρινόμαυρη κοινή γνώμη καθώς δεν δίστασε να στραφεί με προσφυγή εναντίον της ΑΕΚ για οικονομικές διαφορές, όπως είχε κάνει ξανά στο παρελθόν με τον Εθνικό Αστέρα, τον Άρη και την Δόξα Δράμας. Όντας μέλος της «Ένωσης» σε μια δύσκολη, αμφιλεγόμενη και μεταβατική περίοδο, συνέδεσε το όνομα και την εικόνα του με την προσπάθεια της επιστροφής στην μεγάλη Κατηγορία και τις πρώτες επιτυχίες της ομάδας μετά την επάνοδο σε αυτήν.