Άντον Ντόμπος (Anton Dobos) – (1996/1998)

Ο Ρουμάνος κεντρικός αμυντικός έπαιξε για 2 χρόνια στην ΑΕΚ, αλλά όπως αποδείχτηκε αργότερα δέθηκε για πάντα με αυτήν. Μετά το τέλος της καριέρας του η μοίρα του έπαιξε πολύ άσχημα παιχνίδια, αλλά ο ίδιος αποδεικνύει ότι όπως ήταν μαχητής στα γήπεδα, είναι και μαχητής γενικότερα στην ζωή.
Γεννήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 1965 στην πόλη Sărmaşu και αρχικά έπαιξε στην Ρουμανία σε FCM Progresul Braila, Sticla Ariesul Turda και Universitatea Cluz, πριν αγωνιστεί σε Δυναμό Βουκουρεστίου (1989/1991) και Στεάουα Βουκουρεστίου (1991/1996) με τα χρώματα των οποίων έκανε πολύ αξιόλογη καριέρα κατακτώντας πολλούς τίτλους.
Το καλοκαίρι του 1996 η ΑΕΚ ψάχνει για αντικαταστάτη του Στέλιου Μανωλά ο οποίος έχει πρόβλημα με την διοίκηση Τροχανά και απέχει από την προετοιμασία της ομάδας. Οι υπεύθυνοι της ομάδας στρέφονται στον Ρουμάνο αμυντικό (έπαιζε λίμπερο αλλά και στόπερ), ο οποίος πείθεται να φορέσει τα κιτρινόμαυρα. Τελικά ο Μανωλάς αργότερα επιστρέφει στην ομάδα, κάτι που μπερδεύει λίγο την κατάσταση, αλλά στην ΑΕΚ θεωρούν ότι “όλοι οι καλοί χωράνε”.
Χωρίς να έχει την εντυπωσιακή παρουσία (τελικά δεν μπορούσε π.χ. να συγκριθεί με τον Μανωλά), υπήρξε ένας αρκετά σταθερός αμυντικός, έμπειρος, με σωστές τοποθετήσεις και αρκετά καλή τεχνική. Είχε συνολικά σε 2 χρόνια με την ΑΕΚ 41 παρουσίες στο πρωτάθλημα και 5 γκολ, ενώ κατέκτησε με την ομάδα το Super Cup του 1996 και το κύπελλο του 1997. Μάλιστα ευστόχησε και στα 2 πέναλτυ που κλήθηκε να εκτελέσει, ένα για το παιχνίδι του Super Cup το 1996 κι ένα στον τελικό κυπέλλου του 1997 (και τα 2 -νικηφόρα- ματς ήταν εναντίον του Παναθηναικού, στο γήπεδο “Καραισκάκης”).
Έφυγε από την ΑΕΚ το καλοκαίρι του 1998 κι έκανε ένα πολύ μικρό πέρασμα (με μόλις 2 συμμετοχές στο πρωτάθλημα) από τον Εθνικό Πειραιώς πριν κλείσει την καριέρα του. Με την εθνική Ρουμανίας είχε στην καριέρα του 23 συμμετοχές με 1 γκολ (έπαιξε και στο Euro 1996 στην Αγγλία και στο Μουντιάλ της Γαλλίας το 1998).
Αφού γύρισε στην πατρίδα του, το 2002 ανέλαβε την προεδρία μιας μικρής ομάδας της χώρας του, της Politechnica Timisoara την οποία αποφάσισε να μετονομάσει σε “Politechnica ΑΕΚ”, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για όσα του πρόσφερε ο “Δικέφαλος”! Ίσως κανείς δεν είχε καταλάβει μέχρι τότε, πόσο πολύ είχε τελικά δεθεί με την “Ένωση”. Στην θέση του προέδρου της Politechnica έμεινε μέχρι το 2005 κι αργότερα (2007) ανέλαβε την προεδρία της Universitatea Cluz.
Στις 31 Αυγούστου 2008 η ζωή του αλλάζει για πάντα. Παθαίνει πολύ σοβαρό τροχαίο ατύχημα (μετωπική σύγκρουση με φορτηγό) στο Κλουζ και μένει σε κώμα σχεδόν για μια μέρα. Οι γιατροί αρχικά δίνουν 10% πιθανότητες να παραμείνει στην ζωή. Τελικά τα καταφέρνει κι επανέρχεται, αλλά έχει ολική απώλεια μνήμης. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν θυμάται καν ότι έπαιζε ποδόσφαιρο. Ακολουθεί θεραπείες και προσπαθεί συνεχώς να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της ζωής του, καταφέρνοντάς τα πολύ καλά. Για να εξακολουθήσει μάλιστα να έχει επαφή με το ποδόσφαιρο, δημιούργησε ακαδημίες ποδοσφαίρου στο Βουκουρέστι.
Ο οργανωμένος σύνδεσμος οπαδών της ΑΕΚ ORIGINAL 21, δεν ξέχασε τον αγαπημένο ρουμάνο ποδοσφαιριστή με την συγκινητική προσωπική ιστορία και τον τίμησε σε εκδήλωσή του, στις 9 Μαρτίου του 2014.