Ο Αργεντινός δεξιός οπισθοφύλακας γεννήθηκε στις 17 Μαΐου 1979 στο Justiniano Posse της Córdoba . Αγωνίστηκε σε διάφορες ομάδες της πατρίδας του (Banfield, Gimnasia La Plata, Independiente). Το καλοκαίρι του 2006 η ΑΕΚ του έδωσε την ευκαιρία να βρεθεί για πρώτη (και τελευταία όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια) φορά στα ευρωπαϊκά γήπεδα.Αποτέλεσε πρόταση του τότε τεχνικού διευθυντή της Ένωσης Ίλια Ίβιτς που έβλεπε στο πρόσωπο του Παουτάσο μια φτηνή (πρωτίστως) και καλή λύση, με τους γνώστες να μιλούν για ποδοσφαιριστή με ισορροπία στο παιχνίδι του, ικανό τόσο στα αμυντικά όσο και στα επιθετικά του καθήκοντα. Η καταγωγή του και το παρελθόν του σε μια σημαντική ομάδα όπως είναι η Ιndependiente δημιούργησαν υπερβολικές (όπως αποδείχτηκε και στη συνέχεια) προσδοκίες στον κόσμο της ομάδας που περίμενε για χρόνια εναγωνίως το διάδοχο του Βασίλη Μπορμπόκη στο δεξί άκρο της άμυνας της Ένωσης.

Ο Παουτάσο ξεκίνησε τη χρονιά βασικός κι όπως έλεγε και το σχετικό ανέκδοτο της εποχής ‘’στην αρχή ξεκινά βασικός ο νέος και στο τέλος πάντα ο Γεωργέας’’. Το ίδιο συνέβη και με την περίπτωση του Αργεντινού ο οποίος έχασε σταδιακά μέσα στη σεζόν την εμπιστοσύνη του τότε τεχνικού της ΑΕΚ Λορέντζο Σέρα Φερέρ για να καταλήξει τελικά κι αυτός αναπληρωματικός του Νίκου Γεωργέα. Αυτό και μόνο λέει πολλά για την ποιότητα του Αργεντινού, ανεξαρτήτως της συμπάθειας που μπορεί να τρέφει κανείς για τον Καλαματιανό άσο. Ποδοσφαιριστής χωρίς κάτι το ιδιαίτερο στο παιχνίδι του, δεν συνείσφερε στο επιθετικό πλάνο της ομάδας όπως αναμενόταν από αυτόν και, χωρίς να είναι αρνητικός, δεν κάλυψε τη θέση παρά μόνο διεκπεραιωτικά. Στο τέλος της σεζόν αποχώρησε από την Ένωση με τους φίλους της ομάδας να έχουν ελάχιστες θετικές ή αρνητικές αναμνήσεις από αυτόν.

Στον 1 αυτό χρόνο παρουσίας του στην ΑΕΚ ο Αργεντινός κατέγραψε συνολικά 19 συμμετοχές σε επίσημα παιχνίδια. Πέτυχε και 1 γκολ σε ματς με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι χαρίζοντας μάλιστα με αυτό τον τρόπο στην Ένωση την ισοπαλία.

Μετά την ΑΕΚ βρέθηκε στην Παραγουάη για λογαριασμό της Olimpia. Στη συνέχεια επέστρεψε στην πατρίδα του όπου αγωνίστηκε κατά σειρά σε Belgrano, Atletico Tucuman, Huracan και Independiente Rivadavia πριν κρεμάσει οριστικά τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.