Ιβάν Κυπριτίδης – 1973/74

Γεννήθηκε στην Τασκένδη στις 7 Μαΐου του 1954 και το 1967 η οικογένειά (οι γονείς του Βασίλης και Ταμάρα και τα αδέλφια του Κώστας και Φιλίτσα) του μετανάστευσε στην Ελλάδα. Εγκαταστάθηκε στου Ζωγράφου, όπου και ο Ιβάν ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο σε ηλικία 16 ετών στον τοπικό Αστέρα. Ο πρώτος του προπονητής στην Ελλάδα, ο Μιχάλης Σούμπασης τον μετέθεσε από το κέντρο του γηπέδου που έπαιζε στα σχολικά πρωταθλήματα της Ρωσίας, στα άκρα της επίθεσης όπου και μονιμοποιήθηκε από τους μετέπειτα προπονητές του Χρήστο Ρίμπα και τον παλιό άσσο του Ολυμπιακού Ηλία Υφαντή. Ήδη από τα 18 του χρόνια τον έχουν προσέξει πολλές αθηναϊκές ομάδες, εκείνος όμως προτιμά να παραμείνει στον Αστέρα. Έναν χρόνο αργότερα και με το Σταν Άντερσον στην τεχνική ηγεσία της ΑΕΚ δεν μπορεί να πει πάλι όχι στη δελεαστική πρόταση της ΑΕΚ, απείρως ανώτερη από εκείνες του Πανιωνίου και του Εθνικού Πειραιώς. Στην ΑΕΚ δυσκολεύεται να προσαρμοστεί παρ’ ότι πρόκειται για έναν γρήγορο και all around κυνηγό, με έξτρα χαρακτηριστικά το δυνατό του κορμί, την καλή τρίπλα και την τακτική επαφή με τα δίχτυα. Η ΑΕΚ εκείνης της εποχής έβριθε επιθετικών και ο 19χρονος Ιβάν δεν “άντεξε” τη μετάβαση στο (σχεδόν) επαγγελματικό επίπεδο. Ο Άντερσον παρά το πολύ κακό ξεκίνημα του “Ιβάν του Τρομερού” όπως ήταν το προσωνύμιό του όταν έπαιζε στου Ζωγράφου, εκτίμησε τα σωματικά του προσόντα και δεν τον παραχώρησε δανεικό τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Ο Κυπριτίδης όμως δεν ανταπέδωσε την εμπιστοσύνη του προπονητή του και όταν ήλθαν οι κοσμογενικές αλλαγές της εποχής Μπάρλου-Φάντρονκ, ήταν από τους πρώτους ποδοσφαιρστές που παραχωρήθηκαν. Επόμενος σταθμός του ο Πανιώνιος που τον ήθελε από παλιά αλλά και εκεί δεν “κόλλησε”. Ήδη διεθνής με την Εθνική Ερασιτεχνών και βασικό στέλεχος της Εθνικής Νέων, φάνταζε ήδη ένα ακόμη χαμένο ταλέντο, όταν το 1976 επέστρεψε εκεί που εντυπωσίασε: στον Αστέρα Ζωγράφου. Εκεί ο Γιάννης πλέον επί το ελληνικότερον Κυπριτίδης, βρήκε το ποδοσφαιρικό λιμάνι του και αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της καριέρας του. Ζωγραφιώτης d’ hoc, εξακολουθεί να διαμένει εκεί που εγκαταστάθηκε το 1967 με την οικογένειά του, είναι ακόμη και σήμερα μέλος του ΔΣ του αγαπημένου του Αστέρα και συμμετέχει και στα κοινά της πόλης ως πολιτευτής στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στην ΑΕΚ πρόλαβε και έγραψε 3 συμμετοχές χωρίς να σκοράρει και καλύτερή του στιγμή με τα κιτρινόμαυρα υπήρξε η εκπληκτική του απόδοση στο νικηφόρο 3-2 με τη Νασιονάλ τον Αύγουστο του 1973 στη Νέα Φιλαδέλφεια.