Ντούσαν Μπάγεβιτς (Dušan “Duško” Bajević) – (1988/1996, 2002/2003, 2009/2010)

Γεννήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1948 στο Μόσταρ της τότε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας, σημερινής Βοσνίας – Ερζεγοβίνης.
Μετά το πέρας μιας πλούσιας σε επιτυχίες και διακρίσεις καριέρας σαν ποδοσφαιριστής από το 1966 έως και το 1983, ασχολήθηκε με την προπονητική.
Πρώτος του προπονητικός σταθμός η Βελέζ, ομάδα της γενέτειρας του από την οποία είχε αρχίσει και σε αυτήν ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα. Εργάζεται στην Βελέζ Μόσταρ από το 1984 έως το 1988. Το 1986 η ομάδα κατακτά το Κύπελλο Γιουγκοσλαβίας και την επόμενη χρονιά τερματίζει δεύτερη στο Γιουγκοσλαβικό πρωτάθλημα.

Ο ερχομός του στην ΑΕΚ το 1988 σηματοδοτεί ιστορικά γεγονότα και καταστάσεις για την ΑΕΚ και το Ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα. Η ΑΕΚ, βυθισμένη στο τέλμα των “πέτρινων χρόνων” της εποχής Ζαφειρόπουλου, κάνει μια ύστατη προσπάθεια “αναγέννησης” με τον Στράτο Γιδόπουλο στην θέση του Προέδρου. Ο Γιδόπουλος, παλιός ποδοσφαιριστής και γνώστης των “μυστικών επιτυχίας” μιας ομάδας, αφήνει εν λευκώ στα χέρια του Μπάγεβιτς την λειτουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος.
Ο Μπάγεβιτς, απόλυτος άρχοντας του τμήματος και των αποδυτηρίων απολαμβάνει μια πρωτόγνωρη για τα δεδομένα μεγάλης Ελληνικής ομάδας “ασυλία” και ελευθερία κινήσεων. Στελεχώνει την ομάδα με νέους ταλαντούχους φερέλπιδες ποδοσφαιριστές από μικρότερες ελληνικές ομάδες, οι οποίοι στα χέρια του εξελίσσονται σε πολύτιμες μονάδες και μαζί με τους εμπειρότερους δημιουργούν ένα κράμα σοβαρών προδιαγραφών.
Με την απαραίτητη σε τέτοιες περιπτώσεις βοήθεια της Τύχης και το “Ιστορικό” γκολ του Τάκη Καραγκιοζόπουλου στο ΟΑΚΑ που έδωσε τη νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό, κατακτά στην πρώτη του χρονιά στην ΑΕΚ το Πρωτάθλημα Ελλάδας, μετά από δέκα συνεχόμενα χρόνια “ανομβρίας” για την Ένωση.

Ακολουθούν 8 χρόνια συνεχούς ανόδου και επιτυχιών για την ΑΕΚ, που αλλάζουν σε μεγάλο βαθμό το μέχρι τότε στάτους του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Μπάγεβιτς γίνεται ο μακροβιότερος σε παραμονή στον πάγκο μεγάλης ομάδας, η ΑΕΚ στελεχώνεται με όλο και πιο ποιοτικούς παίκτες και ανεβάζοντας συνεχώς τα στάνταρ απόδοσης της, παίζει το θεαματικότερο ίσως ποδόσφαιρο που έχουν “δει” τα Ελληνικά γήπεδα.
Απολογισμός, 4 Πρωταθλήματα με 3 από αυτά συνεχόμενα (91-92, 92-93, 93-94), 1 Κύπελλο Ελλάδας (95-96), 2 Σούπερ Κάπ (88-89, 95-96), το μοναδικό Λίγκ Κάπ (89-90) και αρκετές Ευρωπαϊκές επιτυχίες με αποκορύφωμα την συμμετοχή στους ομίλους του Champions League την περίοδο 1994-95.
Από την 12/1/1995 ο Μπάγεβιτς έχει πάρει την Ελληνική υπηκοότητα.

Το καλοκαίρι του 1996 σκάει βόμβα μεγατόνων στα δρώμενα του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς εγκαταλείπει την ΑΕΚ και αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία του Ολυμπιακού. Ο ίδιος επικαλείται αδυναμία συνεννόησης και επικοινωνίας με τον τότε διοικητικό ηγέτη της ΑΕΚ Μιχάλη Τροχανά. Η αιτιολογία μοιάζει τόσο έωλη που για πολλά από τα επόμενα χρόνια οι πάντες θα αναρωτιούνται για την πραγματική αιτία. Είναι χαρακτηριστική η μαρτυρία του δημοσιογράφου Γιάννη Καραλή για την προσπάθεια του κατα την διάρκεια αεροπορικής πτήσης προς το εξωτερικό και ενώ κάθονταν σε διπλανά καθίσματα με τον Μπάγεβιτς, να εκμαιεύσει από τον ίδιο την αλήθεια για την κίνηση του αυτή. “Παρά τις αφόρητες πιέσεις μου, τις υποσχέσεις ότι δεν θα δημοσιοποιήσω την απάντηση και ότι άλλο, δεν μου απάντησε ποτέ.”
Η κίνηση αυτή, όχι μόνο αποκαθηλώνει τον Μπάγεβιτς από την πρωτοκαθεδρία στην αγάπη των Ενωσιτών αλλά τον μετατρέπει στον πλέον μισητό άνθρωπο στον “πλανήτη ΑΕΚ”.
Η μοίρα που, ως γνωστόν, αρέσκεται σε Χιτσκοκικές σκηνοθεσίες βάζει τα δυνατά της στην πρώτη επίσκεψη του Μπάγεβιτς στην Νέα Φιλαδέλφεια με την ιδιότητα του προπονητή του Ολυμπιακού. Μια ανεπανάληπτα καταρρακτώδης βροχή δεν επιτρέπει την διεξαγωγή του ματς στις 12/1/1997 και αναγκάζει τον Μπάγεβιτς να ξαναμπεί στο ίδιο γήπεδο για δεύτερη φορά την επόμενη μέρα. Η υποδοχή που γνωρίζει την δεύτερη μέρα είναι από επιθετική έως εξευτελιστική για την προσωπικότητα του με τον κόσμο της ΑΕΚ να βγάζει στο ακέραιο όλο το συναίσθημα προδοσίας που ένιωθε μέσα του. Ηθελημένα δεν γίνεται αναφορά στην υποδοχή της πρώτης μέρας καθώς για αυτήν δεν υπάρχουν λέξεις αντάξιες της περιγραφής της.

Ο Μπάγεβιτς θα μετατραπεί σε ένα πειθήνιο όργανο της “φιλοσοφίας Κόκκαλη” και ως αντάλλαγμα θα πλουτίσει το παλμαρέ του με κατακτήσεις Πρωταθλημάτων και Κυπέλλων Ελλάδας. Μελανό σημείο των χρόνων παραμονής του στο λιμάνι κάποιες ντροπιαστικές ήττες σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Μετά από ένα σύντομο πέρασμα απο τον ΠΑΟΚ και μια κατάκτηση Κυπέλλου Ελλάδας, ο Μάκης Ψωμιάδης τον επαναφέρει το 2002 στον πάγκο της ΑΕΚ. Η επιστροφή αυτή θα διχάσει σε μεγάλο βαθμό τον κόσμο της ΑΕΚ, πολλοί Ενωσίτες θα αναστείλουν την παρουσία τους στο γήπεδο εξ αιτίας του και πολλοί από αυτούς που εξακολουθούν να πηγαίνουν στα ματς το κάνουν μόνο και μόνο για να τον αποδοκιμάσουν. Η ρήση “αν χειριστείς λάθος έναν μεγάλο έρωτα, αυτός μετατρέπεται σε αβυσσαλέο μίσος”, παίρνει σάρκα και οστά.
Μοναδικό του επίτευγμα σε αυτήν την παρουσία του στον πάγκο της ΑΕΚ η παρουσία της ομάδας σε ομίλους του Champions League με 6 ισοπαλίες σε ισάριθμα ματς δυο εκ των οποίων απέναντι στους “Galacticos” της Ρεάλ Μαδρίτης.
Οι αποδοκιμασίες που συχνά πυκνά υπερβαίνουν κατά πολύ τα εσκαμμένα, τον οδηγούν στην φυγή του από την ΑΕΚ στο ημίχρονο ενός αγώνα απέναντι στον Ηρακλή.

Ακολουθεί μια περιπλάνηση του Μπάγεβιτς σε Ολυμπιακό (ξανά), Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου, Άρη Θεσσαλονίκης, ΑΕΚ (για τρίτη φορά, από τον Νοέμβριο 2008 έως Σεπτέμβριο 2010), Ομόνοια Κύπρου, Ατρόμητο Αθηνών και μια ανάμειξη στην Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης χωρίς ιδιαίτερες επιτυχίες.

Αγαπημένοι του συνεργάτες στα χρόνια εργασίας του στην Ελλάδα, ο γυμναστής Δημήτρης Μπουρουτζίκας, οι -τότε- βοηθοί προπονητή Πέτρος Ραβούσης, Μελέτης Περσίας, Λύσσανδρος Γεωργαμλής, ο γυμναστής τερματοφυλάκων Σλόμπονταν Σούιτσα και η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων Αγγελική Αρκάδη.
Συνολικά κάθισε στον πάγκο της ΑΕΚ σε 316 παιχνίδια στην Α’ Εθνική (202 νίκες, ποσοστό 63,92%).
Έγινε ο πρώτος τεχνικός που οδήγησε σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδας τέσσερις διαφορετικές ομάδες (την ΑΕΚ, τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ και τον Άρη) και κατέκτησε το τρόπαιο με τις τρεις (το έχασε με τον Άρη), κάτι που επίσης είναι ρεκόρ. Συνολικά ως προπονητής έχει πάρει τέσσερα τρόπαια στους επτά τελικούς που έχει πάρει μέρος.
Με 130 αναμετρήσεις ως προπονητής σε αγώνες Κυπέλλων Ευρώπης έχει μπει στην πρώτη δεκάδα των τεχνικών με τα περισσότερα παιχνίδια στην ιστορία των Ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Στατιστικά έχει τις περισσότερες παρουσίες σε πάγκο ομάδας Α’ Εθνικής και τις περισσότερες νίκες στη μεγάλη κατηγορία.

Το καλοκαίρι του 2013 τοποθετήθηκε στην θέση του Εκτελεστικού Διευθυντή στο υπό την επίβλεψη του αδελφικού του φίλου Δημήτρη Μελισσανίδη εγχείρημα αναγέννησης του υποβιβασμένου στην Γ’ Εθνική ποδοσφαιρικού τμήματος της ΑΕΚ. Με τη σύσταση της νέας εταιρίας ύστερα από τις διαδοχικές ανόδους έως την Super League, είναι εκ των ιδρυτών της νεοσύστατης ΠΑΕ καθώς και ιδρυτικό μέλος της “Ένωσης Φίλων ΑΕΚ” της ΜΚΟ που έχει στην κατοχή της το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ΠΑΕ ΑΕΚ. Στις 29 Αυγούστου 2018 παραιτήθηκε από την θέση του Εκτελεστικού Διευθυντή και αποχώρησε οριστικά από την “ζωή” της ΑΕΚ. Έκτοτε ιδιωτεύει ενώ στις δημόσιες εμφανίσεις του η εικόνα μαρτυρά προβλήματα υγείας.